Jeden jedyny raz, pamiętam, sprzeciwiłam się mamie. Byłam całkiem mała, miałam jakieś trzy, cztery lata, kiedy stwierdziłam, że mama jest głupia, i postanowiłam uciec do ustępu na świeżym powietrzu.
Nie byłam tam zbyt długo, ale gdy wróciłam, moje rodzeństwo jadło cukierki. Uznałam to za tak niesprawiedliwe, że z wściekłością zamachnęłam się nogą w kierunku mamy. Ale wtedy zostałam wprowadzona do pokoju paradnego, no i tam dostałam lanie... - wspomina Astrid Lindgren.

[Nasza Księgarnia, 2008]