Na peryferiach Moskwy w środowisku na wpół robotniczym, na wpół drobnomieszczańskim wyrasta chłopak obdarzony wielkim talentem muzycznym i aktorskim. Kiedy po ukończeniu wyższej szkoły teatralnej rozpoczyna karierę artystyczną - wybucha wojna. Wraca z niej Mitia jako półinwalida. O deskach scenicznych nie ma mowy. Ale Mitia, prawdziwy artysta, nie przestaje wierzyć w moc okruchów swego talentu, którymi chce obdarzać ludzi - jego gra na akordeonie, rozbrzmiewająca na podwórkach i uliczkach moskiewskich przedmieść, towarzyszy życiu ich mieszkańców często jako jedyne źródło artystycznych wzruszeń, kształtuje ich świat uczuciowy, daje im codzienną radość. Treścią powieści Makarowa obok losów Mitii jest właśnie życie i obyczaj moskiewskich przedmieść, rodzaje międzyludzkich więzi, zanikanie starych wartości, tworzenie się nowych.

[Książka i Wiedza, 1980]