Użytkownik: edward56 30.06.2008 13:46 napisał(a):
Odpowiedź na: (...) stworzyć pełną życi... | pigva Właśnie od uczestników walki romantyków z klasykami, która przerodziła się później w walkę klasyków z romantykami, historycy literatury i sztuki, badający różne realizacje poetyki klasycznej przejęli od uczestników tej batalii swą naukową aparaturę terminologiczną, systemu ocen i wartości.

Przyjęli przede wszystkim dychotomiczny podział literatury na klasyczną i romantyczną, który zbiegiem lat ukształtował "system opozycji". Opozycje te świadczą o różnicach filozoficznych, estetycznych i politycznych:

- racjonalizm - mistycyzm,
- skończoność - nieskończoność,
- rozum - uczucie,
- równowaga - niepokój,
- harmonia - chaos,
- tradycjonalizm - nowatorstwo,
- duch antyku - kult średniowiecza,
- oziębłość - namiętność
- opanowanie - ekspresja,
- naśladowanie - fantazja,
- stabilizacja - rewolucja.

Po stronie klasycyzmu możemy wynotować: racjonalizm, ideę skończoności, rozum, równowagę, ideę harmonii świata, tradycjonalizm, "duch antyku", opanowanie, naśladowanie natury i stabilizację społeczną.

Mimo różnych dyskusji i sporów, zgadzano się, że "opozycje" odzwierciedlają możliwość wyboru, jakiego w obliczu tzw. większych problemów musi dokonać każdy czlowiek. Jednakże w każdej epoce historycznej konkretne realizacje są różne, zmienne i w pewnym sensie niepowtarzalne. Klasycyzm - to poszukiwanie zagubionej liry Orfeusza.

Użytkownik: pigva 30.06.2008 21:06 napisał(a):
Odpowiedź na: Właśnie od uczestników wa... | edward56 Klasycy również odwołują się do tego, co będąc pozornie skończonym, może być nieskończone. Do ludzkości. Pojedynczy człowiek, indywidualista, jest z pewnością skończony i tylko jego czyny mogą rezonować wiecznie. Ludzkość, co zdaje się dostrzegał niby romantyk pełną gębą Mickiewicz w wierszu "Broń mnie przed sobą samym", jest niczym bóg - wieczna. Rozumowe podejście do świata jest z kolei źródłem podniet intelektualnych. Oczywiście natchnione, skłonne do cierpienia dusze takich mogą nie dostrzegać, ale podnieta intelektualna jest jednak jakimś stanem emocjonalnym. Harmonia i chaos w pewnym momencie przestają stać na przeciwległych biegunach, nakaz postępu i prymat nowości jest już dziś swojego rodzaju tradycją, średniowiecze uczyło się od antyku, pod maską chłodu kryją się upały emocji, a stabilizacja potrafi być rewolucją, np. wobec romantycznej tradycji u progu XX wieku...
Jestem romantyzującym klasykiem i nie widzę w tym szczególnej sprzeczności.

Użytkownik: edward56 30.06.2008 21:34 napisał(a):
Odpowiedź na: Klasycy również odwołują ... | pigva W ostatnim akapicie zawarta jest moja myśl, która została rozwinięta przez Ciebie.

Użytkownik: pigva 01.07.2008 16:41 napisał(a):
Odpowiedź na: W ostatnim akapicie zawar... | edward56 Widocznie nie zrozumiałam. Cieszę się zatem, że jest nas-klasyków więcej. Pozdrawiam