Gdzie diabeł nie może, wspomoże go… anielica. I pop, z którym Ezergil, Alona i ojciec Fiodor stworzą tercet diabelnie egzotyczny.

Anioł z diabłem, ręka w rękę, przedzierają się przez piekło na Ziemi. Piekło wybrukowane ludzkimi słabościami i zwątpieniami. Piekło agresji, żądzy pieniądza i wódki, w której toną całe rodziny.

Nawet anielsko-diabelskiemu tandemowi Ezergila i Alony trudno rozeznać się w zawiłościach ludzkiej natury. Bo my, ludzie, prędzej uwierzymy w rogatego diabła, niż zrozumiemy, że szatan wcale nie musi kupować naszych dusz. Sami je oddajemy. Za darmo i ze śpiewem na ustach.

Do diabła! Ty naprawdę sądziłeś, że o piekle, niebie i raju powiedziano już wszystko!

[Fabryka Słów, 2008]