"Tomasza z Akwinu teoria miłości" jest próbą odnowionego spojrzenia na system filozoficzny św. Tomasza. Dokonuje się to dzięki wykorzystaniu perspektywy, którą daje zestawienie jego pisarstwa z XX-wieczną myślą filozoficzną, a także przez konsekwentne podkreślanie integralnej obecności neoplatonizmu w strukturze pojęciowej Tomaszowej filozofii i teologii.

Synteza myśli Teologa, którą przedstawia Tadeusz Bartoś, stara się przekroczyć barierę historyczności – komentowania myśli Akwinaty wyłącznie za pomocą języka i terminologii przez niego samego ukutych, mówienia o nim wyłącznie idem per idem – co jakże często sprowadza się do nieodwołalnego zamknięcia go raz na zawsze na kartach podręczników teologii średniowiecznej. Przeciwnie, autor wykazuje, że myśl Doktora Kościoła jest wciąż żywa i może inspirować także współczesne badania, w sposób świeży i zaskakujący – że, jak każde dobro, jest diffusivum sui.

[Wydawnictwo Homini, 2004]