Książka zachwyciła mnie z wielu względów. Jednym z nich oczywiście było postrzeganie miłości na dwa różne sposoby. Sposób lepszy: poświęcenie i oddanie wszystkiego co najważniejsze, oraz ten drugi, niestety częstszy w naszym świecie: żadanie poświęceń.

Fabuła książki jest może trochę stereotypowa: dwóch młodych mężczyzn, dwie młode kobiety i żadne z nich nie kocha tego, które kocha akurat jego. Główna bohaterka, Ewa, dowiaduje się, iż ma guza mózgu. Tak jak zwykle, dopiero wtedy okazuje się, na kogo może tak naprawdę liczyć.

Bardzo spodobało mi się wplecienie tutaj muzyki, która w połączeniu z innymi wątkami jest cudowną, przeogromną pasją.