[...] książka jest w pewnym sensie utworem autobiograficznym, jest to opowieść o chłopięcych latach bohatera, o latach poprzedzających wybuch drugiej wojny światowej. Rzeczywistość tego okresu, widziana przez pryzmat odczuć i imaginacji wrażliwego chłopca o bujnej wyobraźni, nabiera niezwykłej wyrazistości, nierealność przerasta tu realność, wszystko pogrążone jest w poetyckiej mgle, wypełniającej świat zjaw i głosów, w którym żyje mały Michał, mimo to jednak, czy też właśnie dlatego, obraz ówczesnego świata jest niezwykle ostry i plastyczny.

[PIW 1970]