Grecki termin epithalamion oznacza dosłownie "to, co dotyczy małżeńskiej komnaty". Jako gatunkowe określenie pieśni weselnej, którą już od III w. p.n.e. śpiewano pod sypialnią nowożeńców - epitalamium funkcjonuje od wielu stuleci, a bogactwem i kolorytem toposów, motywów oraz idei wspólnych kulturze śródziemnomorskiej zaskakuje do dziś nawet znawców europejskiej kultury. Wiek XVI był triumfem tego gatunku właśnie w Europie: choć w innych literaturach już dawno doczekano się przekładów łacińskich epitalamiów renesansowych na języki narodowe, polska nauka humanistyczna może spłacić ten dług wobec tradycji antycznej dopiero dzisiaj. Szesnastowieczne epitalamium łacińskie w Polsce to klasyka światowego piśmiennictwa, które winno znaleźć miejsce na półce każdego filologa klasycznego, polonisty czy historyka, słowem: winno zainteresować każdego humanistę.

[Księgarnia Akademicka, 1999]