Kiedy wschodzi słońce, budzi się dzień. Promienie oświetlają tysiące różnych światów. Ale jest tylko jeden spoczywający na grzbietach czterech słoni stojących na skorupie żółwia A'Tuina. Świat Dysku.

Wraz z nastaniem tego dnia rozpoczynają się nowe przygody Rincewinda (nieudacznego maga) i Dwukwiata (niepowtarzalnego turysty). Towarzyszy im wierny Bagaż, zawsze podążający za swoim panem. Przyjdzie im spotkać wiele zadziwiających osobowości, jak niecodzienny wojownik, sprzedawca znikającego sklepu czy druid o dość niezwykłych zainteresowaniach i zdolnościach.

Wszystko to opowiedziane lekko drwiącym i pełnym humoru językiem Pratchetta, który jest również blaskiem rozświetlającym karty książki. Tylko w tym świecie zdarzają się "fałszywe skamieliny, podrzucone przez Stwórcę, który nie miał nic lepszego do roboty niż denerwować archeologów i podsuwać im głupie pomysły"*.

Najbardziej fascynujące są jednak aluzje i nawiązania do współczesnego świata. To dlatego przygody Rincewinda są tak zabawne i powodują gwałtowne wybuchy śmiechu. Mnie zachwycił szczególnie ten fragment:

"Kiedy pierwsi badacze z ciepłych krain wokół Okrągłego Morza dotarli do chłodnych obszarów w głębi lądu, wypełniali białe plamy na mapach, chwytając najbliższego tubylca, wskazując jakiś odległy element krajobrazu i bardzo wyraźnie, głośno zadając pytanie. Potem zapisywali to, co odpowiedziała im zaskoczona ofiara. I tak w całych generacjach atlasów zostały uwiecznione takie geograficzne cuda jak »Jakaś Góra«, »Nie Wiem«, »Co?«, i oczywiście »Twój Palec, Durniu«"**.

Moja przygoda ze Światem Dysku dopiero się zaczyna. Kolejne książki czekają, aż po nie sięgnę. Wyruszam wraz z żółwiem A’Tuinem w niezgłębione i nieprzebyte galaktyki.


---
* Terry Pratchett, "Blask fantastyczny", przeł. Piotr Cholewa, wyd. Prószyński i S-ka [brak roku wydania; wydanie kieszonkowe], str. 6.
** Tamże, str. 37.