Janusz Wolniewicz jest jednym z najbardziej aktywnych polskich podróżników-pisarzy młodszego pokolenia. W ciągu kilkunastu zaledwie lat zdołał dotrzeć do tak mało znanych Europejczykom zakątków świata, jak Wyspy Diabelskie, Alaska, Nowa Gwinea, Wielka Rafa Koralowa czy wreszcie wyspy Południowego Pacyfiku. Wolniewicz dysponuje świetnym piórem, jest świetnym obserwatorem. Potrafi w lekkiej formie prowadzić ciekawą, pouczającą narrację, przeplataną refleksją i anegdotą.

Wszystkie te walory znajdują swój wyraz także w „Kolorowym pasacie”. Na kartach tej interesującej opowieści podróżujemy razem z autorem po pełnych uroku wyspach Mórz Południowych, zwiedzając m.in. Tonga, Samoa, Tahiti, a także Hawaje i Bali. Wolniewicz z roli przewodnika podczas tej peregrynacji wywiązuje się znakomicie – jest obyty w wyspiarskim świecie, zwięzły w barwnych, dowcipnych opisach ludzi, zdarzeń i przyrody. Dzięki temu „Kolorowy pasat” czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem od pierwszej do ostatniej strony.

[MON, 1977]