Angelica "Silvestris".

Zielone środki łodygi szuwaru, pokrajać w kawałki długości 10 centymetrów, włożyć w niepobielane naczynie, zalać zimną wodą – wsypać garść soli i zagotować. Zostawić w tej samej wodzie przez 3 dni, codziennie raz zagotowując.
Następnie przez 4 dni moczyć w czystej zimnej wodzie odmieniając takową 2 razy dziennie. Na pół kilogr. angelici bierze się 7 kg. cukru, zrobić lekki syrop i zimnym zalać angelice. Na drugi dzień syrop wygotować do większej gęstości i ciepłym zalać. Na trzeci dzień syrop wygotować do potrzebnej gęstości, do wrzącego dać angelicę, gotować do miękkości – konfitura powinna być przeźroczysta, miękka, syrop bardzo gęsty; przechowuje się w bardzo szerokich słojach, wkłada w słoje, zwija się okrągło, wypełniwszy słój angelicą zalać syropem – przykryć woskowym papierem i przechować w suchem i przewiewnem miejscu.
"Angelica" używa się do ubrania tortów i legumin[1].


Sok fiołkowy.

[...] Obrać samego czystego kwiatu świeżych fiołków pół kilogr. włożyć w wazę porcelanową i nalać litrem wody wrzącej. Przykryć natychmiast serwetą białą i zostawić w chłodnem miejscu przez 5 dni. Po tym przeciągu czasu odcedzić sok przez czysty muszlin, zważyć go, wziąć tyle cukru ile sok zaważy, nalać cukier sokiem i gotować na wolnym ogniu w rondlu mosiężnym do zwykłej gęstości soku. Po ostudzeniu wlać w butelki, szczelnie zakorkować i przechować w suchem miejscu[2].


---
[1] [Róża Makarewiczowa], "Praktyczne przepisy smarzenia konfitur, sporządzania kompotów i soków przez Różę Makarewiczową, autorkę »Praktycznej kuchni« i »Pieczenia ciast«", Lwów – 1926, Tłoczono czcionkami drukarni "Prasa" Lwów, Sokoła 4, s. 13.
[2] Tamże, s. 107.