"Gloria victis" to opowiadanie, w którym narratorem jest przyroda.
Orzeszkowa napisała ten utwór, aby podnieść na duchu Polaków oraz złożyć hołd walczącym powstańcom, którzy oddali życie za ojczyznę.

Bohaterowie są wyidealizowani, opisani z patosem, kreowani na prawdziwych herosów starożytnych.

Polacy zapominali o składaniu hołdu należnego powstańcom, więc przyroda zrobiła to za nich.

"Gloria victis" to dialog między przyrodą a historią - czas mówi, że Polacy zostali pokonani i przegrali, krzyczy: "vae victis", przyroda temu przeczy, ponieważ mieli oni odwagę walczyć za ojczyznę i ginąć.

Opowiadanie trochę mnie nużyło, może dlatego, że dużo opisów i jak to w opowiadaniu - brak punktu kulminacyjnego, na który czekałabym z napięciem.