"Opowieść o Simone de Beauvoir i Jean-Paulu Sartrze" jest swoistą syntezą najważniejszych fragmentów życia tytułowych bohaterów, do których udało się dotrzeć autorce tej pozycji - Hazel Rowley. Ich losy przedstawione są w przeplatających się cytatach umiejętnie połączonych w spójną całość oraz opatrzonych licznymi komentarzami i dopowiedzeniami. Za źródło posłużyła liczna korespondencja, zasobny zbiór wywiadów z bohaterami, ich spisane oraz ustne wspomnienia, jak i ich książki czy książki o nich samych. Po przeczytaniu pierwszych kilku rozdziałów zauważamy, że autorka "opowieści" dogłębnie zainteresowała się życiem tych dwojga niezwykłych ludzi.

Wbrew pozorom książka ta nie ogranicza się do opowieści o S. de Beauvoir i J.-P. Sartrze. Niezbędnym wręcz zabiegiem był (chociażby częściowy) opis życia ludzi mających styczność z głównymi bohaterami, wywierających tym samym na nich pewien określony wpływ. Życie tych dwojga zostaje zatem rozpatrzone w nieco szerszym kontekście, w którym duży nacisk położono właśnie na ich najbliższe otoczenie. Zabieg ten znacznie ułatwia czytelnikowi zrozumienie skomplikowanego przebiegu wydarzeń czy wyjaśnienie przyczyny ich konkretnych zachowań.

Czego zatem dowiadujemy się czytając tę pozycję? Otóż głównym tematem są kulisy życia i twórczości wybitnej pary "pierwszych egzystencjalistów". Zostajemy zaznajomieni z niejednokrotnie trudną i napiętą sytuacją społeczno-polityczną, w której przyszło im żyć i tworzyć. Ich czynne uczestnictwo wielokrotnie miało znaczący wpływ na podejmowanie działań w wielu różnych kręgach ludzi. Mamy zatem do czynienia z Beauvoir i Sartre'em jako parą orędowników pokoju, czynnych działaczy intelektualnych, ale także z parą, której nie są obce przeróżne ekscesy miłosne i skandale. U podstawy ich działania zawsze leżała specyficznie rozumiana wolność. Wolności będącej niezbędnym elementem ich systemu filozoficznego zawierzyli całe swoje życie. Wiedzieli, że jeżeli chcą spełnić swoje założenia, to muszą w nie z całej siły wierzyć oraz być im zawsze wierni. Obok wolności równie ważne było dla nich szczęście, szczęście, które jednak nie towarzyszyło im przez całe życie. Ich wspólnie ustalone zasady moralne (jak np. całkowita szczerość) niejednokrotnie były odsuwane na dalszy plan, co w konsekwencji prowadziło do wzajemnych antagonizmów. Nie były one jednak nigdy na tyle mocne, aby zdołały na dobre popsuć ich wzajemne relacje. Jak często powtarzało jedno i drugie: "byli jednym", ale jedność ta trwała tylko dzięki ciągłym obustronnym staraniom.

Tę "podwójną biografię" szczególnie polecam ludziom, których zainteresowania oscylują wokół filozofii egzystencjalnej. Pozycja ta jest bardzo dobrym tłem dla studiów nad filozoficznymi rozprawami S. de Beauvoir i J.-P. Sartre'a. Właśnie dzięki informacjom na temat twórczości tej pary zawartym w "Tête à tête" mamy świadomość, w jakich okolicznościach powstawały ich wielkie dzieła, co było ich motorem napędowym, dzięki czemu odnieśli tak wielki sukces. Na pewno podczas lektury nie będą zawiedzeni i ci, którzy zainteresowani są tematyką miłości i flirtów obojga bohaterów książki, jak również czytelnicy interesujący się w różny sposób burzliwym XX wiekiem.