Bardzo dobra książka. Przewrotna w treści. Przez cały utwór autor snuje przed nami dosyć zwyczjną i prostą konstrukcyjnie opowieść o Irlandczyku, który obecnie jest jednym z wielu londyńskich włóczęgów. Bohater kręci się więc bez celu po mieście, pali papierosy (to ważne) i wspomina swoje niezbyt różowe życie na Zielonej Wyspie. Kiedy historia wydaje się dobiegać końca i nowe perspektywy zdają się otwierać przed naszym bohaterem, na ostatnich kilku stronach pisarz pokazuje, co to znaczy zaskakiwać czytelnika.

Dzieło to, w przeciwieństwie do późniejszej "Ulicy marzycieli", ma naprawdę bardzo pesymistyczny wydźwięk. Warto jednak przeczytać i przemyśleć.