...No właśnie, z kim? Z Danielem, czy z Julianem? Z rodzinami Sampere i Carax? Może z samym wcieleniem diabła, Coubertem? Czy też to będzie przygoda z książką, książką pokazującą, jak powinniśmy ją widzieć, cenić i jak ją przeżywać?

Jak pisze wydawca - zachęcając nas do lektury - Daniel idzie z ojcem na Cmentarz Zapomnianych Książek, gdzie "zgodnie z tradycją rodzinną chłopiec musi wybrać dla siebie jedną książkę, by ocalić ją od zapomnienia..."*. Wybiera "Cień wiatru", książkę niejakiego Juliana Caraxa, nikomu nieznanego autora. Książka jak każda inna, dużo literek i znaczków... tyle że ta przedstawia przeplatające się losy ludzi, nie jednego, ale co najmniej kilku.

Pisarz staje się postacią drugoplanową, jego losy, nieszczęścia i życiowe porażki powtarza śmiertelnie zakochany nastolatek - Daniel Sempere. Młody chłopak pokochał książki, zafascynowany przygodą postanawia odkryć, kim był, a może jest J. Carax. I tu zaczynają się kłopoty, które doprowadzają młodzieńca niemal do śmierci. Tajemnice, które zostały zatarte już ponad 10 lat wcześniej, teraz wychodzą na jaw, by ludzie, których one dotyczą, mogli dokończyć niegdyś rozpoczętego dzieła.

Książka naprawdę wciągająca, dająca wiele satysfakcji i możliwości poznania niejednego bohatera. Ogromna miłość do książek, szalona miłość do kobiety, tej Jedynej, oraz mądrość, jaką stara się przekazać autor stwarzają możliwości do przeżycia wspaniałej przygody w XX-wiecznej Barcelonie.

Wszystkim serdecznie polecam.


---
* Carlos Ruiz Zafón, "Cień wiatru", wyd. Muza SA, 2006, tekst z okładki.