W książkach Limy Barreto znajdujemy obraz społeczeństwa brazylijskiego z pierwszych dziesiątków wieku XX, z podkreśleniem tego, co najbardziej charakterystyczne. Ale nie są to po prostu powieści czy kroniki obyczajowe - pisarz starał się wniknąć głęboko w społeczną psychologię, odzwierciedlić mentalność pokolenia, które obserwował z uwagą historyka szukającego faktów, ścisłej informacji. Wierność, z jaką relacjonował wypadki potwierdzona została wieloma świadectwami współczesnych. Paulistańczyk Monteiro Lobato - znany pisarz i wydawca - nie zawahał się stwierdzić w jednym z listów do Barrety: "jak cenną pracę wykonujesz! W przyszłości właśnie dzięki twoim książkom (...) ludzie będą mogli poznać obecne Rio z wszystkimi jego salonowymi cechami na wierzchu i prymitywizmem od spodu. Krajobrazy i dusze, wszystko tu jest /.../. Kiedy się skończy czytać, komentarz jest zawsze ten sam i najcenniejszy ze wszystkich: tak właśnie jest".

Powieść przedstawiona obecnie polskiemu czytelnikowi jest niewątpliwie również spowiedzią, a sam Polikarp Quaresma, z pozoru tak różny od swego twórcy, w gruncie rzeczy wypowiada to, co w głębi zawiedzionego serca gorącego patrioty czuł Lima Barreto. Szczerość tej wypowiedzi jest w całkowitej zgodzie z zasadami, jakie wyznawał w ciągu krótkiego życia.

[Wydawnictwo Literackie, 1984]