"Gramy dalej" to książka, którą trudno sklasyfikować. Nie jest sportową biografią, choć nie brakuje w niej wątków biograficznych, ani pozycją o piłce nożnej - choć jest ona w jej centrum. T zbiór refleksji Alessandra Del Piero na temat rzeczy, które dla niego są w życiu ważne.

Zapewne po książkę tę sięgną fani Juventusu i samego Del Piera, więc przedstawianie postaci autora nie jest konieczne. Ale ponieważ chciałbym, by trafiła ona do szerszego grona odbiorców, powiem kilka słów o tym, kim jest jej autor, popularny Alex Del Piero. To słynny włoski piłkarz, występujący przez wiele lat w turyńskim Juventusie, a obecnie spędzający ostatnie lata kariery na popularyzowaniu piłki nożnej w Australii (jest graczem jednego z klubów w Sydney - Sydney FC). Przez lata swojej kariery został legendą Juventusu, zdobył z klubem i reprezentacją niemal wszystko, co się dało (do kompletu zabrakło mu tylko mistrzostwa Europy, a był od tego o parę minut...), stał się też idolem tysięcy ludzi na całym świecie. Swoją wielkość budował jednak nie tylko na boisku, ale także poza nim - m.in. o tym jest "Gramy dalej".

Wydanie, które jest zasługą ludzi z JuvePoland (największa w Polsce strona zrzeszająca sympatyków Juventusu), okraszone jest zdjęciami; książka cieszy nie tylko treścią, ale i formą (Wydawnictwa SQN, 2013). Napisana jest bardzo przyjemnym językiem - czyta się ją z ogromną przyjemnością. Składa się z rozdziałów, których tytuły to rzeczy ważne dla Del Piera jako już dorosłego mężczyzny przed czterdziestką, jak też istotne dla ukształtowania się postaci, która na trwałe zapisała się w historii piłki nożnej.

Autor często podkreśla, że nie chce filozofować, jednak w "Gramy dalej" wyraża poniekąd swoją filozofię życiową. Wiele tu prostych, ale pięknych i mądrych myśli. Po przeczytaniu dużo łatwiej zrozumieć, dlaczego ten gracz, mimo że nigdy nie był tak promowany jak współczesne gwiazdy - Ronaldo czy Messi, jest uwielbiany przez kibiców, ubóstwiany przez jednych, szanowany przez innych, nawet potencjalnie "wrogich".

Pozycja ta jest, moim zdaniem, obowiązkowa dla każdego młodego piłkarza, nastolatka wchodzącego w świat piłki. Del Piero nie moralizując, nie rzucając komunałów pokazuje drogę na sam szczyt, dylematy i rozterki wielkiego mistrza, między wierszami udziela wielu wskazówek. "Gramy dalej" poleciłbym jednak nie tylko kibicom piłkarskim i adeptom szkółek futbolowych. To książka nie tylko o piłce nożnej, ale o realizowaniu marzeń, o pozostawaniu sobą, gdy jest się na samym szczycie, o wzlotach i upadkach.

Del Piero nie jest filozofem ani wielkim pisarzem. Ale ma wszystko, czego wymagać można od idola. Pisze książkę z perspektywy legendy u końca kariery, choć, jak mówi tytuł - on się nie poddaje i gra dalej. Warto poznać życiową mądrość z natury skromnego chłopaka z małej włoskiej mieściny, który stał się jednym z najwybitniejszych piłkarzy w historii, pozostając przy tym dobrym człowiekiem, z zasadami, pokorą. Nie bez powodu o Alessandrze Del Piero mówi się "Il Fenomeno Vero" - prawdziwy fenomen.