Ze względu na tematykę – powieść historyczna opowiada o życiu św. Benedykta z Nursji – rozważałem zakup. Całe szczęście, ze wydawca udostępnił na swojej stronie internetowej próbkę (pierwszy rozdział). Znalezione "kwiatki" skutecznie wyleczyły mnie z chęci lektury. Oto przykłady:

"Gdy koń się pożywił, wskoczył na siodło, by kontynuować podróż"[1].
"Nieopodal ujrzał ciało młodej kobiety i resztki wozu. Może jego matki"[2].
"Nawet zapach obory przestał w niej wywoływać odruch wymiotny. Dziwiła się, że mogła być tak ślepa. Ale to nie ślepota, lecz miłość sprawia, że człowiek postrzega otoczenie inaczej"[3].

Tej autorce już dziękuję. Jej książki będę omijał z daleka.


---
[1] Barbara Szczepanowicz, "Cenobita", wyd. Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2011, s. 6.
[2] Tamże, s. 8.
[3] Tamże, s. 10.