Temat fantastyki i grozy był zawsze i jest nadal jednym z najpopularniejszych tematów literatury światowej. Odwieczna tęsknota człowieka do poznania tajemnic niewiadomego i do zerwania szczelnej zasłony, za którą rozpościera się teren ostatecznych, nierozwiązalnych zagadek bytu, życia i śmierci - ujawnia się często poprzez twórczość z pozoru tylko przeznaczoną dla czytelnika łaknącego taniej, łatwej sensacji. W rzeczywistości twórczość ta kryje niejednokrotnie podstawowe i powszechne mity ludzkości.

"Opowiadania fantastyczne" Henryka Voglera należą do tego typu utworów. Kraina olbrzymów, odmładzanie się człowieka, kobieta pożerająca mężczyzn, pakt z diabłem i inne podobne motywy wywołują zawsze niezwykłe zainteresowanie zarówno młodych, jak i dorosłych odbiorców. Vogler wnosi jednak w tę tematykę nowy, oryginalny ton. Wszystkie owe dziwne i niesamowite historie są bowiem podszyte ledwie dostrzegalnym humorem, przesycone delikatną, inteligentną ironią. Ten drwiący sceptyczny dystans wynika przede wszystkim z osadzenia fantazji i fantasmagorii na konkretnym gruncie naszej aktualnej współczesności. Takie zderzenie się dwóch niejako rzeczywistości stwarza dodatkowy efekt i przyczynia się do utrwalenia wartości nowej książki Voglera, zarówno jako wybitnej pozycji literackiej, jak i głosu w dyskusji dotyczącej spraw bardzo bliskich dzisiejszemu czytelnikowi.

[Tekst ze skrzydełek obwoluty]

[Wydawnictwo Literackie, 1971]