Samotny żeglarz płynie przez bezmiary Atlantyku na pneumatycznej tratwie bez wody i żywności, żywi się rybami i planktonem, pije sok z ryb.

Sto dni nieustannej walki z falą i wiatrem, z upałem i suszą, z rekinami i nieznanymi mieszkańcami wód, z głodem i pragnieniem, z przygnębiającą samotnością, z pomyłkami i trudnościami w odnalezieniu kierunku na bezdrożach oceanu, z własną słabością i lękiem...

Ale to nie puste szaleństwo - to próba znalezienia ratunku dla rozbitków, dokonana przez dobrowolnego rozbitka Bombarda.

[Iskry, 1958]