„Inwazja z Aldebarana” to nowy tom prozy znanego pisarza, zawierający opowiadania o tematyce fantastycznej. Zdrada i bunt elektromózgów, zwodnicze zjawiska w próżni kosmicznej, niebezpieczeństwa podróży międzyplanetarnych, lądowanie na ziemi istot z innego układu słonecznego, tajemnicze gruszki spadające z gwiazd i utrwalające obrazy ziemskiego życia, bakterie spalające materię i niosące zagładę ludzkości – oto niektóre tematy tych opowiadań. Stanisław Lem nie poprzestaje jednak na elementach fantastyki – operuje on także efektami groteski, kontynuując w ten sposób, obok tradycji H.G. Wellsa, również typ pisarstwa E.A. Poego. Jednocześnie uważny czytelnik dojrzy w tej książce liczne nawiązania do współczesności – nie tylko dzięki temu, że w opisywanej przez Lema, a wysuniętej daleko w przyszłość rzeczywistości obowiązują znane nam i przez nas wytworzone normy społeczne czy moralne, ale głównie dlatego, że każde z opowiadań posiada pewien sens filozoficzno-poznawczy, który odnieść można do wielu aktualnych zjawisk i problemów życia ludzkiego. Mimo tych wysokich wartości intelektualnych proza Lema nie jest typem prozy elitarnej; „Inwazja”, pełna zaskakujących pomysłów, znakomitego dowcipu oraz uderzających trafnością i odkrywczych metafor stanowi doskonałą lekturę zarówno dla szerokich rzecz czytelników, jak i dla smakoszów i znawców literatury.

[tekst z obwoluty]

[Wydawnictwo Literackie, 1959]