Jak to jest, gdy diabeł trafia z piekła na Ziemię? Szerzy horror, nienawiść i cierpienie? Tworzy wokół siebie klimat grozy, strachu i wszechobecnego terroru?

Hmm, nie w tym przypadku. W książce Sergiusza Piaseckiego mamy do czynienia z diabłem Markiem - potulnym, naiwnym i niekoniecznie złym wysłannikiem piekieł. Zostaje on posłany do powojennej Polski za przewinienia w piekle. Rozpoczyna się jego pełna perypetii podróż po socjalistycznej rzeczywistości.

Sergiusz Piasecki pokazuje w swojej powieści absurdy komunistycznej Polski, skazanej na okupację sowiecką. Główny bohater jest tu idealnym odbiorcą propagandy socjalistycznej. Przyjmuje ją bezkrytycznie do tego stopnia, że dochodzi do wniosku, iż sowiecka Rosja jest najszczęśliwszym i najzamożniejszym krajem na całym świecie.

Od pierwszych minut czytania można zauważyć, jaki rodzaj prozy zaprezentował nam autor. Powieść jest przesiąknięta ironią splecioną z zaskakującymi wydarzeniami, w których bierze udział diabeł Marek. Trzeba przyznać, że w skorumpowanym świecie PRL odnajduje się i nieźle sobie radzi. Udaje mu się nawet wspinać po szczeblach drabiny społecznej.

Jako satyra polityczna i powieść fantastyczna książka przypomina baśń, ponieważ w ostatecznym rozrachunku zawiera pewien morał. Jest bliska „Folwarkowi zwierzęcemu” Georga Orwella, jednak uważam, że jest od niego lepsza. Przepełniona humorem i ironią, wydaje się bardziej prawdziwa. Sam autor podkreśla to w podtytule „Autentyczne przygody diabła Marka”.