Doskonała rozprawa Gianfranca Ravasiego, włoskiego duchownego katolickiego, biblisty, specjalisty od języka hebrajskiego, wysokiego urzędnika Kurii Rzymskiej, kardynała, który podjął się zadania nader trudnego - zdefiniowania tego, co towarzyszy człowiekowi od czasów Adama i Ewy: grzechu.

Kard. Ravasi swoje rozważania rozpoczyna od pochylenia się nad grzechem i wadą jako takimi, po czym przystępuje do odmalowania ich po kolei, według ciężaru niemoralności określonego przez Kościół katolicki. Do zadania tego podszedł z wielkim wyczuciem i szacunkiem, koniecznymi ze względu na ogrom zadania, którego się podjął, nie czyniąc z tej książki bezpośrednich definicji grzechów głównych (co wydaje mi się niemożliwe ze względu na trudną do określenia materię będącą przedmiotem podjętych przez niego rozważań), lecz przedstawiając je w formie swoistej definicji przez postulaty. W mistrzowski sposób, z wielką erudycją i kunsztem kaznodziejskim, słowem odmalował każdą z wad z osobna, używając do tego całej palety barw, jakie oddają mu do dyspozycji klasyczna myśl antyczna, literatura, sztuka malarska, ikonografia, filozofia. Czyniąc to, nie dążył jednak do całkowitego wyczerpania zagadnienia. Jego obrazy wad są niepełne. Na pierwszy rzut oka zdać się to może niedoskonałością, jednakże po dłuższej chwili namysłu zrozumiemy, że autor pozostawił nam miejsce na własne przemyślenia i odczucia dotyczące danej wady, co w efekcie prowadzi do stworzenia kompletnego, choć jakże indywidualnego dla każdego z nas, obrazu każdej wady. Właśnie ten udział myślowy czytelnika w rozważaniach na temat grzechu prowadzi do stworzenia definicji wyjątkowo pełnych, nienoszących stygmatu obcych spostrzeżeń, a sama lektura książki staje się pasjonująca.