Książka ta zaczyna się w tempie mocno ślimaczym: zdarzenia nanizane na nitkę fabuły pojawiają się w miarę regularnie, ale sam rozwój głównego wątku ciągnie się gdzieś w ogonie w stosunku do głównego peletonu wydarzeń. I mimo tego początek wciąga, bo też pomysł jest przedni.

Bohaterka, pracując jako wolny strzelec dla różnych firm przy przewidywaniu trendów rynkowych, folguje swojej namiętności do oglądania w internecie materiałów filmowych zagadkowego pochodzenia i dzielenia się spostrzeżeniami na ich temat na forum fanatyków tychże materiałów. Dziwnym trafem agencja reklamowa, będąca jej aktualnym pracodawcą, również wykazuje zainteresowanie tym tematem.

Gibson, opierając książkę na dość oryginalnym pomyśle, robi jednak błąd obietnicy bez pokrycia: budzi naszą ciekawość na tyle, że oczekujemy wyśmienitego finału, dorównującego poziomem samemu pomysłowi, wokół którego kręci się akcja. Nic bardziej nierozsądnego niż zawierzyć tej jego obietnicy: rozwiązanie zagadki tajemniczych filmików krążących w internecie jest jak batonik po szarlotce: już tak nie smakuje, jak to, co na początku...

Świat nie jest chyba jeszcze tak mały, by trasy pomiędzy kontynentami prowadziły szukających wprost do szukanych, przypadki się jeszcze zdarzają na tyle często, że można było to uwzględnić przy pisaniu tej książki, w której nie ma na nie w ogóle miejsca, a jeśli coś jest skrzętnie ukrywane, to raczej nie po to, by do pierwszego szczęśliwie odnajdującego trop wychodzić z otwartymi ramionami i życiorysem na ustach. Grube pokłady tajemnicy, a pośród nich okruchy naiwnych zachowań - tak to wygląda. Wzorzec rozpoznany.