Chcę powrócić do tej książki jeszcze kilka razy w ciągu całego życia głównie dlatego, iż jest zupełnie niezwykła i niecodzienna. Opisuje między innymi biedę panującą w krajach Afryki, a jest to temat bardzo rzadko podejmowany w literaturze. Mówi dużo o wierzeniach afrykańskich, całkowicie mi obcych, niemniej jednak interesujących. Występują w niej duchy, ale pojmowane zupełnie inaczej niż w kulturze europejskiej: przede wszystkim - na poważnie. Ogólnie rzecz biorąc, traktuje na tematy dla mnie bardzo zajmujące i fascynujące.

Autor prezentuje w swoim dziele jeden z najtrudniejszych aspektów ludzkiego życia: cierpienie. Podchodzi do niego w sposób, który czytającego podnosi na duchu. Jest to także powód, dla którego w przyszłości, być może w trudnych chwilach, chciałabym jeszcze sięgnąć po tę książkę.

Mam zamiar do niej kiedyś wrócić również po to, żeby lepiej ją zrozumieć. Książka jest pełna alegorii i symboli, których można nie dostrzec lub nie zrozumieć w pełni, czytając jeden raz. Muszę też przyznać, że będąc w młodym wieku, nie mogłam pojąć wszystkiego, co autor chciał przekazać. Za parę lub paręnaście lat moje spojrzenie na treść i sens książki na pewno się zmieni, możliwe, że będzie dojrzalsze ;).