Wielu z nas miało kiedyś taką chwilę, że chciało uciec gdzieś przed monotonią dnia codziennego. Doskonale do tego nadają się podróże do miejsc niezwykłych, tajemniczych i pięknych. Jednym z takich miejsc jest z pewnością Wenecja. Byłam w tym niezwykłym mieście, toteż z zainteresowaniem wzięłam do ręki książkę Eduardo Mendozy "Wyspa niesłychana".

Bohater powieści Fabregas, człowiek zamożny lecz samotny, pomyślał pewnego ranka, że ma problem. Jest marzycielem. Postanowił więc zrobić głupstwo. Pozostawił firmę na łasce swego prawnika i wyruszył w świat. Zwiedził kilka europejskich miast, na czele z Paryżem, aż dotarł do Wenecji. I tu się zatrzymał. Niezwykłe to i tajemnicze miasto. Bo jak może być zwykłe, skoro położone jest na lagunie, jego ulice to kanały, po których pływają gondole, a raz do roku odbywa się w nim karnawał i miasto zaludnia się tajemniczymi postaciami w charakterystycznych maskach. Te maseczki zresztą to najpopularniejsza pamiątka z Wenecji.

Mendoza, opowiadając nam losy swego bohatera, pokazuje niezwykle barwną i malowniczą tradycję związaną z historią Wenecji. Poznajemy legendę o patronach miasta świętych Marku, Jerzym i Mikołaju, o pustelni Św. Franciszka, o sekcie Pelagiusza. Wszystko w tym mieście jest tajemnicze i niezwykłe. Cały czas mamy wrażenie, że stanie się coś niezwyczajnego. Wszystko, co widzi Fabregas, zdaje się być nierzeczywiste, jakby wyjęte z baśni lub snu. Fabregas myśli: "Niedługo umrę i przeżyję moje życie bez przyjemności czy wdzięku jak jakaś skamielina". Biega więc po mieście w poszukiwaniu piękna i sensu: "Teraz czuł się spokojny, wzmocniony, niemal szczęśliwy, jakby mroczne meandry jego życia stanowiły część uniwersalnego i odgórnego porządku, do którego, jak wierzył, należy i w którego wiecznych i niugiętych prawach odnajdował ostateczny sens."

W poszukiwaniu sensu życia i jego tajemnicy warto wybrać się w taką podróż, choć nie jestem pewna czy każdego stać by było na takie wyrzeczenia, jak bohatera Mendozy. Jeśli jednak nie możemy udać się w rzeczywistą podróż do kresu naszych marzeń, warto to uczynić choćby czytając tę powieść.

Wyspa niesłychana (Mendoza Eduardo)