Celem książki jest przedstawienie lwowskiej szkoły matematycznej lat 1920–1940, a dokładniej: okoliczności czasu i miejsca, jej mistrzów i adeptów, ważniejszych osiągnięć i cech charakterystycznych, a także próba oceny wpływu, jaki wywarła ona na matematykę w Polsce i na świecie. Dla lepszej realizacji tego celu książka jest podzielona na siedem części, z których pierwsze pięć opisuje szkołę, a dwie ostatnie stanowią ich uzupełnienie. Dokładniej, część pierwsza przedstawia tło, na którym szkoła się pojawiła, druga i trzecia – jej rozkwit, czwarta – dramat zagłady, piąta – próbę zrozumienia zjawiska i jego znaczenia. Część szósta zawiera krótkie biogramy matematyków związanych ze Lwowem i aktywnych w swoim lwowskim okresie. Część siódmą i ostatnią stanowi bibliografia [...]*.


---
* Roman Duda, „Lwowska szkoła matematyczna”, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2007, s. 8.