Tytułowe "dziecko ze śmietnika" to czternastolatka imieniem April. April - ponieważ znaleziono ją w śmietniku 1 kwietnia czternaście lat temu. Dziewczyna została zaadoptowana przez starszą kobietę i razem jest im dobrze. Jednakże w dniu swoich czternastych urodzin April odbywa "podróż do przeszłości" - idzie na wagary, aby odnaleźć swoje poprzednie opiekunki. Jednocześnie wspomina swoje dotychczasowe życie, wyobraża sobie to, czego nie jest w stanie pamiętać.

Książka w ciekawy i poruszający sposób opisuje życie April przed szczęśliwą adopcją. Co zwróciło moją szczególną uwagę, to fakt, jak przeżycia odbiły się na jej psychice (tu głównie zatargi z inną dziewczynką z domu dziecka, Pearl) i jak wiele potrafiła w sobie kryć, przez co wpadała w coraz większe tarapaty.

"Dziecko ze śmietnika" napisane jest językiem dziecięco-młodzieżowym, stąd odbiera się je bardziej realistycznie.

Przyznam, że początkowo książka wydawała mi się mało ciekawa - rozpoczyna się jak zwyczajna powieść młodzieżowa, jakich mamy na pęczki. Dalsze rodziały sprawiły, że spodobała mi się bardziej, wciągnęła, zainteresowała problemem dziecka bez rodziny.