Świat Gemmy legł w gruzach wojny. Wypalił się w zgliszczach domów. Umarł ze śmiercią matki. Tyle razy umierał z jej udręczonymi bólem pacjentami.

Niespodziewana śmierć ojca niszczy do końca wiarę i nadzieję. Gemma postanawia jednak zgłębić zagadkę jego śmierci, która odsłoni również tajemnice jego życia. Życia archeologa owładniętego pasją poszukiwania prawdziwego oblicza Boga i miłości.

W pięknych wersach odnalezionych przez ojca nieznanych ewangelii Gemma odczytuje to, co sama przeżywa rozdarta pomiędzy dwoma niezwykłymi mężczyznami.

Ideał męskiego piękna, oszpecony i okaleczony przez wojnę pilot, który szyderczo i gwałtownie przeklina los i siebie, wzbudza w niej fascynację, namiętność i litość. Nieprzenikniony milczący archeolog, który ucieka od ludzi do starych rękopisów i piasków pustyni, pozwala jej poznać nowe, niepojęte, ożywcze uczucie.

Dwaj bracia, różni jak ogień i woda, jak wściekłość i filozoficzny spokój, poprowadzą ją przez cierpienie do miłości.
Miłości wszechogarniającej, która wskrzesza wolę życia.
Miłości, która jest odrodzeniem.

[Amber, 2007]