Stanisław Lem - twórca przekorny i mało konwencjonalny - w swoich powieściach i esejach stawia pytania stricte filozoficzne - o suwerenność człowieka, który jest przecież produktem bioewolucji, i o to, jak można uprawomocnić wartości w świecie pojmowanym naturalistycznie, jeśli nie zakłada się w nim istnienia Absolutu. Dla Lema jesteśmy częścią rzeczywistości przyrodniczej, jak wszystkie żywe istoty. Ale jednocześnie jesteśmy uczestnikami kultury, która ma dla nas wartość autonomiczną i której normy - choć w ich powstaniu znaczną rolę odegrał przypadek - uznajemy za obowiązujące. Oto wybrane wątki dyskusji, jakie toczy z Lemem w swym eseju Małgorzata Szpakowska, krytyk literacki i historyk idei.

[Wydawnictwo Open, 1997]