Fukujama uważa, że zrozumienie potrzeby uznania (człowiek chce być doceniany i szanowany przez innych ludzi, chce być postrzegany jako istota ludzka) ma w historii ogromne znaczenie i pozwala na nowo zinterpretować kulturę, religię, pracę, nacjonalizm. W "Ostatnim człowieku", który jest kontynuacją "Końca historii", autor rozważa sposoby przejawiania się tej potrzeby w przyszłości.

[Zysk i S-ka, 1997]