Rainer Maria Rilke, jeden z najwybitniejszych liryków wszystkich czasów, urodził się w 1875 r. w Pradze, w rodzinie mieszczańskiej. Studia odbywał na uniwersytetach w Pradze, Monachium i Berlinie. W 1901 r. zawarł krótkotrwałe małżeństwo z rzeźbiarką Klarą Westhoff.

Przełomowym etapem w życiu młodego poety, pozostającego pod wpływem francuskich symbolistów, były dwie podróże do Rosji (1899 i 1900), gdzie wielkie wrażenie wywarło na nim m.in. zetknięcie się z Lwem Tołstojem i religijnością ludu rosyjskiego. Odtąd datuje się początek mistycyzmu w poezji Rilkego.

Drugim ważnym etapem w rozwoju twórczości poety był jego pobyt w Paryżu u Augusta Rodina, którego prywatnym sekretarzem był przez jakiś czas.

Z kolei z życiem Rilkego wiążą się: zamek Duino koło Triestu (do 1914 r.), zamek Muzot w kantonie Wallis w Szwajcarii i Montreaux, gdzie w 1926 r. nastąpił kres życia poety.

Liryka Rilkego, o nieporównanych walorach muzycznych słowa, była dla artysty nie tylko celem sama w sobie, lecz także narzędziem filozoficznego poznania i jako taka reprezentuje wielką poezję idealistyczną. Na najwyższy poziom sztuki wzniósł się poeta w dwóch ostatnich wielkich dziełach swego życia: „Elegiach duinejskich” i „Sonetach do Orfeusza” (1922).

Z ważniejszych utworów poety należy wymienić: „Księgę obrazów” (1902), „Księgę godzin” (1903), „Nowe poezje” (1907/8), pisane pod wpływem sztuki Rodina, słynną liryczną powieść o podkładzie autobiograficznym „Pamiętniki Maltego Laurids Brigge”.

Wcześniejsze utwory prozą to opowiadania „Am Leben hin” (1899), „Zwei Prager Geschichten” (1899), „Die Letzten” (1902); „Geschichten vom Lieben Gott”, małe dramaty, monografia „Worpswede”. W czasie pobytu w Paryżu ukazała się książka o Rodinie, będąca niejako poetycką egzegezą twórczości słynnego rzeźbiarza.

„Opowieść o miłości i śmierci korneta Krzysztofa Rilke” powstała w ciągu jednej nocy w 1899 r. Wydana w 1906 r., zyskała ogromną popularność i przełożono ją na wiele języków. Pisana prozą liryczną przechodzącą miejscami w wolny wiersz, przedstawia krótką historię miłości i śmierci młodego żołnierza, rzekomo zaczerpniętą ze starych kronik. W ten sposób poeta stworzył legendę o pochodzeniu swego rodu.

„Opowieść o miłości i śmierci korneta Krzysztofa Rilke” prezentujemy Czytelnikom w wersji dwujęzycznej w przekładzie krakowskiego poety Adama Włodka.

[tekst z obwoluty]

[Wydawnictwo Literackie, 1976]