Niedawno wydana papieska książka o narodzeniu i dzieciństwie Jezusa Chrystusa jest uzupełnieniem dwóch poprzednich dotyczących postaci i działalności Mesjasza z Nazaretu. Ta jest, jak mniemam, najmniej skomplikowana, ponieważ analizowane w niej przekazy dwóch ewangelistów, Mateusza i Łukasza, zawierają stosunkowo niewiele elementów niejednoznacznych i niezrozumiałych, których umysły wierzących nie mogą ogarnąć. To prosta historia, weryfikowana przez papieża z punktu widzenia, ujmijmy to tak, „prawdy historycznej”.

Dlatego też autor „Jezusa z Nazaretu” zajmuje się przede wszystkim porządkowaniem cytatów: ze Starego Testamentu, pokazując, że historia Jezusa doskonale wpisuje się w historię naszego zbawienia, oraz z egzegetów Pisma Świętego, którzy przeprowadzili wnikliwe badania mające na celu weryfikację treści ewangelii i osiągnęli wymierne wyniki. Wnioski płynące z tej pracy są dla mnie nieco rozczarowujące, ponieważ historia narodzenia Chrystusa jest prawdziwa wybiórczo, to znaczy ani do końca prawdziwa, ani do końca zmyślona, zależy, czym się zajmiemy. Niemniej nie ma w niej nic odstręczającego, a i dobrze było sięgnąć po publikację, która zawiera skondensowane poglądy wielu znaczących badaczy Pisma Świętego. Domyślam się, że jeszcze długo nie sięgnęłabym po książki żadnego z nich.

Lektura w sam raz na okres okołobożonarodzeniowy.