"Ciotki przyjeżdżają w odwiedziny kilka razy w roku, przywożąc ze sobą reumatyzm, przepuklinę i ciasto makaronikowe. Przypływają promem z innego świata i zawsze mają dla Garmanna prezent. Chociaż Garmann ma tylko sześć lat, jest prawie tak wysoki jak one. »Ciotki to chyba kurczą się na słońcu« – myśli Garmann. – »Jeszcze trochę i tylko głowy będą im wystawać znad trawy«".

"Jest ostatni dzień wakacji. W powietrzu czuć jesień. Tymczasem Garmannowi nie rusza się jeszcze żaden ząb. Przez całe lato chłopiec sprawdzał, czy któryś nie nadaje się do wyrwania. Sprawa jest pilna, ponieważ następnego dnia zaczyna się szkoła. Garmann się boi".


Opowieść o tym, że każdy koniec jest początkiem czegoś nowego.


"Intrygująca i wciągająca książka, która porusza trudne sprawy, napisana wesołym, prostym językiem. Strach przed pójściem do szkoły i... starością, umieraniem. Garmann to bystry sześciolatek – ma dar obserwacji i typową dla dziecka umiejętność pytania wprost: »Czy ty wkrótce umrzesz?«, »Czy ty się czegoś boisz?«. Czy o starości i lęku można rozmawiać, ot tak sobie, w piękny, słoneczny dzień pod drzewem jabłoni? Przekonajcie się sami".

Kamila Waleszkiewicz, redaktor naczelna portalu MiastoDzieci.pl

[FISO, 2008]