"Biedni ludzie" to historia dwóch osób - młodej dziewczyny i starszego urzędnika. Oboje są pokrzywdzeni przez los i żyją na skraju nędzy. Piszą do siebie listy, w które wlewają swoje uczucia, przemyślenia, troski.

Pierwsza powieść Dostojewskiego ujawnia jego geniusz i niezwykłą wrażliwość. Przemyślana konstrukcja, styl listów, aluzje, "puszczanie oka" do czytelnika sprawiają, że wprawny odbiorca na pewno nie znudzi się przy lekturze tej przejmującej powieści. Niektóre rzeczy są tylko zasugerowane i trzeba umieć czytać między wierszami.

I jeszcze jeden plus - naprawdę wiele można się dowiedzieć o życiu w Petersburgu XIX wieku...

Polecam.