Książka świetna na jesienne wieczory. Kryminał Henninga Mankella "Mężczyzna, który się uśmiechał" jest pierwszą książką tego autora, która naprawdę mi się podoba i którą czytałam z prawdziwą przyjemnością. Komisarz Wallander nie irytował mnie ani przez chwilę, jak w innych opowieściach o jego przygodach.

Powieść ma odpowiednie tempo, choć może tajemnica morderstw za szybko staje się jasna dla uważnego czytelnika, to jednak mamy przyjemność śledzenia poczynań komisarza zmierzających do udowodnienia mordercy jego niecnych czynów i pojmania go. Wallander w tej powieści zdaje mi się bardziej ludzki i wiarygodny. Zastajemy go w sytuacji, gdy chce odejść z policji, bowiem w poprzedniej akcji zabił człowieka. Przeżywa więc załamanie... Co zdecydowało, że jednak pracuje nadal, przekonamy się, czytając tę powieść. Czytelnikom, którzy nie czytają książek o przygodach komisarza Wallandera w kolejności, w jakiej powstawały, może się wydawać tajemniczą postać Baiby Liepy, do której tęskni bohater. Autor nie wyjaśnia, że jest to postać z powieśći "Psy z Rygi".
W niczym nie przeszkadza to jednak cieszyć się doskonałą narracją, wartkim tempem i licznymi przygodami bohaterów.
Jak zwykle w powieściach kryminalnych Henninga Mankella istnieje wątek społeczno - polityczny, którego nie będę tu ujawniać, bo zepsułabym przyjemność czytania i podpowiedziała rozwiązanie kryminalnej zagadki. Książka warta polecenia.

Mężczyzna, który się uśmiechał (Mankell Henning)