Znany z rozprawki pt. "W gnieździe drukarstwa polskiego" Wiktor Frantz wprowadza nas tym razem w świat książki niejako dwutorowo, choć oczywiste wydaje się, że tory te są nierozerwalne. Jak przystało na gawędziarski styl (takiż można było też znaleźć w poprzedniej książce), tekst obfituje w anegdoty ze świata księgarskiego i literackiego. To właśnie te dwa światy-tory owej opowieści-eseju stanowią trzon książki. W. Frantz umiejętnie połączył swoje osobiste wrażenia i opinie powiązane z życiem i twórczością literatów oraz typową dla literatury bibliologicznej krytykę historii drukarstwa, ilustratorstwa oraz księgarstwa. Dzięki anegdotom poznajemy np. interesujące stosunki, jakie łączyły pisarzy z ilustratorami (Carroll - Tenniel, Dickens - Sullivan), a poprzez głębszą analizę spieramy się do spółki z autorem z analitykiem kultury masowej Marshallem McLuhanem o to, jaki wpływ miał wynalazek Gutenberga na późniejsze dzieje naszej cywilizacji. Frantz podaje też mnóstwo ciekawych wiadomości ilustrujących zależności pomiędzy twórcami a nakładcami (choćby nieufność Żeromskiego do wydawców), zajmuje się też rozwojem literatury na przykładzie "Alicji w Krainie Czarów" Lewisa Carrolla. Niewiele jest takich pozycji na rynku księgarskim - stawiających obok siebie twórcę i produkt, pisarza i jego dzieło w postaci książki jako przedmiotu na szalach, które dopełniając się i wyrównując swą wagę zyskują - w moim mniemaniu - większe uznanie w oczach odbiorcy aniżeli traktowane z osobna.