Krzysztof Baranowski urodził się w 1938 r. we Lwowie, studia ukończył we Wrocławiu (wydział elektroniki na Politechnice). Tam też rozpoczął żeglowanie po Odrze w wieku lat 14, zdobywając kolejno coraz wyższe stopnie żeglarskie.

W czasie studiów zwiedził autostopem Kanadę i Stany Zjednoczone, co opisał w książce "Hobo". W roku 1962 rozpoczął pracę dziennikarską w "Trybunie Ludu" (zdobył nagrodę B. Winawera za popularyzację nauki i techniki). Po rejsie dookoła Ameryki Południowej (przez Cieśninę Magellana) Baranowski napisał cykl reportaży drukowany w "Trybunie Ludu", wydany w książce "Kapitan kuk".

W konkurencji najlepszych konstrukcji świata i najlepszych żeglarzy samotnych Krzysztof Baranowski zajął na "Polonezie" 12 miejsce. Potem wyruszył w rejs dookoła świata najtrudniejszym szlakiem żeglarskim - wokół trzech najgroźniejszych przylądków: Dobrej Nadziei, Leeuwin i Horn. Z trasy tej powróciło do Europy w ostatnim stuleciu zaledwie pięciu brytyjskich żeglarzy. Szóstym był Krzysztof Baranowski na pokładzie "Poloneza". Plonem dziennikarskim rejsu "Poloneza" był cykl reportaży w "Trybunie Ludu", zebrany w tej książce w całości.

Za zasługi w popularyzacji polskiej bandery na oceanach świata i za wielki wyczyn sportowy Krzysztof Baranowski otrzymał między innymi Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, złotą odznakę im. Janka Krasickiego, złoty medal "Za wybitne osiągnięcia sportowe", złotą odznakę "Zasłużonego Pracownika Morza", odznakę "Gryfa Pomorskiego" oraz awans wojskowy na kapitana marynarki.

[Książka i Wiedza, Warszawa 1973]