Dla mnie rewelacja!

Ta książka to dowód, jak w paru słowach można zawrzeć wielowiekowe przemyślenia tak filozofów, jak i każdego zwykłego człowieka. Stanisław Jerzy Lec ujął to tak: "Czasami wydaje mi się, że niektórzy ludzie ukrywają przed sobą swoje myśli we mnie"*.

Każdy aspekt ludzkiego życia (polityka, miłość, zdrowie, historia, wiara itp.) znalazł odzwierciedlenie w, co najwyżej, dwóch linijkach tekstu, ale jakże bogatych w treść. Nie na miejscu jest za dużo pisać słów o Stanisławie Jerzym Lecu - Mistrzu Krótkiej Formy. Najpełniej istotę jego twórczości odda kilka zacytowanych myśli pełnych czy to humoru, czy melancholii i poezji, zawsze stuprocentowo trafnych w swoich spostrzeżeniach*:

"Gwarancja pokoju: zakopanie topora wojennego wraz z wrogiem".
"Nikt nie zastał siebie na świecie, nikt siebie tu nie zostawi. Skąd ten sentyment?".
"Śmieszne, ile trudu zadają sobie zwierzęta, by urozmaicić jadłospis człowieka".
"Morza ludzkich łez nie byłyby tak olbrzymie, gdyby nie były tak płytkie".
"Piszę maleńkie zdańka? Ileż to razy powiedziano mi, że nie było dla nich miejsca".
"Interesuje mnie człowiek, czyli wszystko".
"Statki kosmiczne i niedostatki ziemskie".



----
* Stanisław Jerzy Lec, "Myśli nieuczesane odczytane z notesów i serwetek po trzydziestu latach", wyd. Noir sur Blanc, 1996.