Po każdym kolejnym tomie opowieści o Harrym Potterze powraca jak refren pytanie: "Na czym polega tajemnica niezwykłej popularności tego cyklu?". Nikt jeszcze nie udzielił zadowalającej odpowiedzi na to pytanie, ale myślę, że ta książka bardzo do niej zbliża. Jej autor z powodzeniem przekonuje, że w powieściach J.K. Rowling aż roi się od problemów, które były przedmiotem roztrząsań filozofów od Platona po Habermasa. Co jest dobre, a co złe? Czym jest dobre życie? Co wiemy na pewno, a co tylko nam się wydaje? Jaki jest sens ludzkiego życia? A przecież są to pytania, które od czasu do czasu zadaje sobie każdy myślący człowiek. Zwłaszcza wtedy, gdy życie wydaje mu się pozbawione sensu...

Polecam tę książkę wszystkim, którzy czytając z wypiekami na twarzy kolejne tomy przygód Harry'ego Pottera, czują, że wkraczają do świata, który jest im skądś znany, a jednocześnie nie mogą się uwolnić od poczucia zażenowania, że pociągają ich takie "dziecinne" fantazje. Bo oto okazuje się, że iluzoryczny świat czarodziejów to tylko jeszcze jedna literacka maska, pod którą ukrywa się prawda o otaczającym nas świecie, o ludziach, których twarze oglądamy w dziennikach telewizyjnych, o nas samych. I wcale nie musimy akurat w tę prawdę uwierzyć! Możemy śmiało szukać jej sami - czyli stać się prawdziwymi filozofami, mimo że nadal tak lubimy mądrego Dumbledore'a, nieokrzesanego Hagrida czy sprawiedliwą aż do bólu Hermionę...

Andrzej Polkowski

[Santorski & Co, 2007]