Użytkownik: Tamarra 09.01.2005 19:55 napisał(a):
Odpowiedź na: Jesse Craig, znany ameryk... | villena Ten komentarz to praktycznie przedruk z komentarza zawartego w książce! Czy o takie komentarze a raczej recenzje chodzi w biblionetce?

Użytkownik: Tamarra 09.01.2005 19:56 napisał(a):
Odpowiedź na: Jesse Craig, znany ameryk... | villena Ten komentarz to praktycznie przedruk z komentarza zawartego w książce! Czy o takie komentarze chodzi w biblionetce?

Użytkownik: villena 09.01.2005 20:45 napisał(a):
Odpowiedź na: Ten komentarz to praktycz... | Tamarra Tamarro, przecież ten opis jest wyraźnie oznaczony jako nota wydawcy. Gdybyś przeczytała regulamin Biblionetki, czy wcześniejsze posty na forum, wiedziałabyś, że takie noty są także potrzebne.

Użytkownik: Tamarra 11.01.2005 14:51 napisał(a):
Odpowiedź na: Tamarro, przecież ten opi... | villena Sorry, istotnie to moja nieuwaga. Kładę to na karb poczatkującej w biblionetce, jaką jestem.

Użytkownik: Tamarra 03.02.2005 15:49 napisał(a):
Odpowiedź na: Sorry, istotnie to moja n... | Tamarra Książka jak zwykle u Shawa napisana pięknym językiem, że aż czytać się chce, smakując po trochu dobrą literaturę. Świat bogatych filmowców, którzy spędzają czas w Cannes na przyjemnościach, przy okazji niejako załatwiając kolejne kontrakty, to ciekawe doświadczenie dla czytelnika. Ten świat, doskonale poznany przez Craiga - 48 letniego producenta filmowego, już nie jest dla niego tak kolorowy i pociągający, jak niegdyś. Nasz bohater próbuje odnaleźć się na nowo w tym świecie, ale w innej roli. W zrozumieniu samego siebie, niespodziewanie dla niego samego, pomaga mu dużo młodsza reporteka - Gail, która zbyt wiele wie na jego temat i zbyt często pojawia się tam, gdzie Craig. Jak się kończy owa znajomość i czy Jesse Craig znajdzie odpowiedzi na dręczące go pytania? Przeczytajcie - warto.

Użytkownik: Marie Orsotte 11.03.2007 19:51 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka jak zwykle u Shaw... | Tamarra Zgadzam się, warto :) Autor przejmująco pokazuje zepsucie świata filmowców, na koniec książki daje nam jednak nadzieję, uświadamia, że warto żyć. Piękne wrażenie.