Swego czasu kiedy jako nastolatek zaczynałem swoją przygodę z serią o Panu Samochodziku, przeczytałem najpierw Niesamowity Dwór a później właśnie Niewidzialnych. Ogromne wrażenie zrobiła na mnie ta pierwsza a drugą uważałem za znacznie słabszą, być może po prostu dlatego że nie do końca fabuła była dla mnie zrozumiała. Aktualnie uważam dokładnie odwrotnie - Niesamowity Dwór to jedna ze słabszych pozycji w serii, która powinna przypaść do gustu raczej młodszemu czytelnikowi. W porównaniu z Dworem, akcja Niewidzialnych to prawdziwy pisarski majsterszyk. Widać też kontrast między fabułą Winnetou a Niewidzialnymi. W tej pierwszej właściwie trudno dokładnie ocenić punkt przewodni książki i główny problem. Czy to jest ogólnie pojmowana ochrona przyrody? Czy rysujący się konflikt na jedziorze? Czy kradzież rzeczy Winnetou? Bo chyba nie kradzież silnika do motorówki Antonia? To ostatnie zwłaszcza brzmi nieco komicznie a jednak bohaterowie na poszukiwanie owego silnika poświęcili sporo czasu. Wracając do Niewidzialnych, mamy tu realny, właściwie określony punkt przewodni - Niewidzialni jako międzynarodowa organizacja specjalizująca się w kradzieży dzieł sztuki i fakt że rozszerzają swoją działalność na Polskę. Do tego dochodzi szybko zmieniające się miejsce akcji oraz wspaniałe opisy mazurskich pejzaży, m. in. Puszczy Piskiej z obszernym rysem historycznym. Zakończenie faktycznie budzi mieszane uczucia ale nie można odmówić mu nieszablonowości. Słowem dla mnie najlepszy Samochodzik lub co najmniej pierwsza trójka w serii (obok Templariuszy i Tajemnicy Tajemnic).