Kiedyś Rycerze śpiewali. Mam nadzieję, że nie pokręciłem tekstu, ale tak go pamiętam...

Jedzie Tatar na tarpanie, wiedzie pannę na arkanie,
biedna panna ciężko ranna, a on wiedzie ją w niewolę.

biedna panna ciężko ranna, a on wiedzie ją.

Przybył Tatar do namiotu i przywiązał ją do płotu,
Jak odsapnie, to ją capnie i pokrzywdzi ją okropnie.

Jak odsapnie, to ją capnie i pokrzywdzi ją.

Panna łzami się zalewa, a Tatarzyn się rozdziewa.
Zdjął już kapcie, odpiął rapcie, ściągnął z pleców łuk i kołczan.

Zdjął już kapcie, odpiął rapcie, ściągnął z pleców łuk.

Gdy już miał ją zdobyć siłą, polskie wojsko ją odbiło.
Już, sieroto, ze swą cnotą, będziesz mogła żyć (długie lata)

Już, sieroto, ze swą cnotą, będziesz wiecznie żyć!