"Misja Kowaliowa" to dramatyczny zapis działań nielicznej, zdeterminowanej grupy Rosjan próbujących powstrzymać imperialną przemoc, dać świadectwo prawdzie o wojnie w Czeczenii. Na przekór obojętności świata.

Siergiej Kowaliow był od 1967 r. aktywnym uczestnikiem ruchu dysydenckiego w ZSRR, spędził siedem lat w łagrze i trzy na zesłaniu. Obok Andrieja Sacharowa uznawany za autorytet moralny ówczesnej opozycji. Obecnie współprzewodniczący rosyjskiego Memoriału. W roku 1990 wszedł w struktury parlamentarne i państwowe, działając na rzecz obrony praw człowieka w Rosji. Między innymi kierował pracami Komisji Praw Człowieka przy Prezydencie Rosji. Od początku występował przeciw wojnie w Czeczenii. Kandydat do pokojowej Nagrody Nobla za 1995 rok. W marcu 1995 Duma usunęła go ze stanowiska Rzecznika Praw Człowieka, a w styczniu 1996 sam zrzekł się funkcji w aparacie prezydenta.

"Gdy nadszedł straszny czas Czeczenii, Kowaliow pojechał do Groznego. Śladem najlepszych z Rosjan wybrał prawdę przeciw szowinistycznym zakusom własnego rządu. Dziś jest lżony przez wielkorosyjskich szowinistów, a przecież narażając własne życie, Kowaliow ocalił honor i duszę Rosji" - napisał Adam Michnik.

[Karta, Warszawa 1996]