Książkę mam już od kilku lat i choć zaczęło się pojawiać coraz więcej opracowań (co bardzo mnie cieszy) na temat przedwojennych aktorów i filmów z ich udziałem, to jednak książka Dariusza Michalskiego zawsze jest dla mnie podstawowym źródłem wiedzy na temat wielu twórców kina przedwojennego. Została pomyślana jako przewodnik po muzyce, ale przecież szlagiery przedwojenne najczęściej pochodziły z filmów. Potem zaczynały żyć już własnym życiem... W książce zostały przedstawione nie tylko sylwetki aktorów, ale również reżyserów i scenarzystów, bo przecież ówczesna kinematografia, początkująca, wymagała elastyczności i wielofunkcyjności.