"Ballada o więzieniu w Reading" to ostatni tekst Oscara Wilde'a, napisany po wyjściu z więzienia (jest również jedynym napisanym po wyjściu z więzienia). Pisany wierszem. Opowiada historię Charlesa Thomasa Wooldridge'a (byłego kawalerzysty Królewskiej Gwardii Konnej), który zabił swoją ukochaną:

"Gdy go pojmali po tym strasznym czynie;
Swą ukochaną, w jej własnym posłaniu,
Zabił w nagłego szaleństwa godzinie"*

Został skazany na śmierć przez powieszenie. Historia jest autentyczna, Oscar Wilde poznał ją właśnie w czasie swojego pobytu w więzieniu.

"Ballada o więzieniu w Reading" została napisana przez Oscara Wilde'a między innymi w celu uświadomienia innym, jakie warunki panują w więzieniach, by postarali się w jakiś sposób to zmienić.

"Ale od dawna zamknięty w więzieniu,
Wiem już, że mury są tu niewzruszone;
Że tu dzień każdy niczym rok się wlecze,
Że miażdżą lata - z dni takich złożone.
(...)
I wiem to jeszcze - i tak bardzo chciałbym,
Aby każdemu stało się to znane -
Że wszystkie, wszystkie na świecie więzienia
Zostały z cegieł Hańby zbudowane;
Że kraty po to są, by Chrystus nie mógł
Wejrzeć na męki ludziom zadawane."**

"Ballada o więzieniu w Reading" jest inna niż reszta dzieł Wilde'a (z tych, których czytałam). Jest jednak ciekawa nie tylko jako ostatnie dzieło wielkiego pisarza, ale również jako utwór świetnie ukazujący atmosferę beznadziejności, braku nadziei, panującą w więzieniu.

Dla mnie wielkim plusem było to, że w moim wydaniu po prawej stronie był tekst polski, a po lewej angielski, dzięki czemu mogłam na bieżąco śledzić różnice między oryginałem a tłumaczeniem.



---
* Oscar Wilde, "Ballada o więzieniu w Reading", tłum. Adam Włodek, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, s. 7.
** Tamże, s. 55