Obłęd polowań na czarownice zrodził się w Europie w okresie kontrreformacji i trwał ponad dwa stulecia, osiągając punkt kulminacyjny w XVII wieku. Tysiące kobiet podejrzanych o czary, konszachty z diabłem, sprowadzanie chorób czy rzucanie uroków poddawano śledztwu, torturom i palono na stosach.

Autor opisuje dzieje procesów czarownic korzystając z autentycznych przekazów rękopiśmiennych, akt sądowych i rozpraw polemicznych. Udowadnia, że zasadniczą rolę w podsycaniu zbiorowego obłędu odegrały nie tylko ciemnota i zabobonna wiara w magię, lecz także zwykła nienawiść i fanatyzm religijny.

[Wydawnictwo Cyklady, Warszawa 1999]