Nick wychodzi z więzienia. Siedział za ciężkie pobicie. Teraz żyje z dnia na dzień w mieszkaniu socjalnym. Jego brat samotnie wychowuje syna. Wyrzucają go z kolejnych miejsc pracy, więc żeby utrzymać siebie i dziecko, zaczyna handlować heroiną. Matka chłopca zginęła pod kołami samochodu – z zabójczą dawką narkotyku we krwi.

Bengtsson nie oszczędza swoich bohaterów. Tak jak nie szczędzi szczegółów z zakazanych dzielnic wielkiego miasta. Turystyczne atrakcje pojawiają się tu tylko jako dekoracja dla narkotykowego biznesu. Pod pomnikiem Andersena można się umówić, żeby kupić działkę.

"Submarino" wciąga i nie daje spokoju. Jak alkohol, przemoc i seks, bez których nie może żyć Nick. Jak narkotyk, od którego uzależniony jest jego brat. Wraz z nimi zanurzamy się w świecie coraz bardziej okrutnym, coraz brudniejszym, coraz ciemniejszym, gdzie można dokonywać tylko złych wyborów, gdzie zawsze może być tylko gorzej. Wraz z nimi idziemy na dno.


"Proza tego autora zalicza się do najbardziej mrocznego realizmu społecznego. (...) Mimo że »Submarino« jest dopiero drugą powieścią Bengtssona, autor okazuje się niezwykle doświadczonym narratorem. Jest skrupulatny niczym diler, odważający i rozdzielający swój towar. Z nieoczyszczonego surowca tworzy brutalną, cyniczną, a zarazem przepełnioną współczuciem i gniewem antyutopijną powieść".
"Aftenposten"

"To wyjątkowy, nowy głos we współczesnej literaturze duńskiej. Mieszkający na stałe w Kopenhadze autor przedstawia brutalną, niewidoczną dla normalnego mieszkańca część miasta tak, że wzbudza w czytelniku mieszaninę strachu i fascynacji. »Submarino« w swej prostocie i sile jest jak igła w ludzkiej tętnicy".
"Weekendavisen"

"»Submarino« hipnotyzuje, przyprawia czytelnika o zawrót głowy – taki sam, jakiego doświadczają bohaterowie (...). To jedna z najlepszych duńskich powieści ostatnich lat. Jest w niej wszystko, co charakterystyczne dla tej literatury – realizm w opisie postaci i rzeczywistości, poetyckość, zmysłowość – ale spotęgowane i doprowadzone do mistrzostwa".
"Le Monde"

"Proza Jonasa T. Bengtssona, stanowiąca powrót do starej tradycji realizmu, jest bezlitosna, ale i pełna humoru".
"Neue Zürcher Zeitung"

"W swojej nowej powieści Jonas T. Bengtsson robi kolejny krok w kierunku otchłani – pokazuje najprawdziwsze, a zarazem najpodlejsze życie wielkomiejskich szczurów".
"Adressa"

"Powieść Bengtssona jest doskonale wyważona: ogromna energia nie tłumi niuansów i głębi, krytyka nie przyćmiewa zrozumienia, a tragedia nie znika w pozorach komedii. Powieść porusza i niepokoi, jest śmiała i ciepła. Bengtsson używa poczucia humoru jak wytrycha, otwierając czytelnika na wiedzę i współczucie. Przybici własnym życiem możemy śmiać się razem z udręczonymi bohaterami".
"Dagbladet"

"Tak bezlitośnie mroczna, że niemal nie do wytrzymania. Jednak właśnie dlatego powinniśmy zanurzyć się w tej znakomitej opowieści o obliczach Kopenhagi, które dla wielu nie istnieją, których wielu woli nie zauważać".
"Sentura"

"»Submarino« zapiera czytelnikowi dech w piersiach i pozostawia niezwykłe wrażenie. (...) To surowy realizm, który nie zmieniając stylu, pozwala niespodziewanie, by bohaterowie odnaleźli szczęście. To on stanowi o sile tej powieści. To dlatego książka Bengtssona ma tak wielką moc, działa tak potężnie, a jednocześnie jest tak krucha, gdy na powierzchnię przedostają się przebłyski człowieczeństwa".
"Litteratur.nu"

"Styl Bengtssona jest prosty, ostry, wyrazisty, ale nigdy banalny czy wulgarny (...). Doskonale napisana, wciągająca książka".
"La Croix"

"Opowiadając o zstąpieniu dwóch braci do piekieł kopenhaskiego podziemia, Bengtsson tworzy jedną z najmroczniejszych powieści tego roku. (...) »Submarino« to gorzka tragedia obnażająca brud ludzkiej natury".
"Les Inrockuptibles"

[Wydawnictwo Czarne, 2011]