Lily Bard jest młodą kobietą, która ucieka. Najpierw z rodzinnego Memphis, potem z kilku innych miejscowości i niewiele brakowało, żeby uciekła też z Shakespeare. Zależy jej, żeby mieszkańcy nie poznali historii blizn, które ukrywa pod ubraniem. Sprząta domy i biura, wnikając w zakątki pokojów, gromadzi sekrety, których nikomu nie wyjawia. Nie ma zresztą komu, ponieważ żyje sama, unikając zażyłości z kimkolwiek. Każdy dzień jest podobny do poprzedniego. Następnego nic się nie zmieni. Lily to odpowiada. Czuje się wtedy bezpiecznie. Choć może to zasługa zajęć karate, na które tak chętnie chodzi.

Pewnej bezsennej nocy Lily jest świadkiem usuwania zwłok, jak się okazuje, właściciela budynku, w którym wynajmuje mieszkanie. Żeby zidentyfikować ciało, musi dotknąć worka. Zostawia na nim odciski palców. Usuwa worek i dzwoni do komendanta policji, ponieważ nie chce, żeby ciało Pardona leżało porzucone.

Ta noc, jak łatwo się domyślić, zmienia niemalże wszystko. Jednak sprawy przyjmują inny obrót, niż moglibyśmy się spodziewać.

Napisałam tak dużo o głównej bohaterce z dwóch powodów. Po pierwsze, mam wrażenie, ze to na niej autorka chce się skoncentrować, pozostawiając wątek kryminalny poniekąd w tle, po drugie, nie chcę zdradzać żadnych szczegółów dotyczących śledztwa – przyjemność pozostawiam czytelnikowi. A właściwie czytelniczkom, bo to one dadzą się pochłonąć zarówno zagadce (krwi nie uświadczysz), jak i życiu uczuciowemu głównej bohaterki. Wtedy pokusa sięgnięcia po inne książki z serii będzie murowana.