Użytkownik: Marie Orsotte 14.07.2008 22:23 napisał(a):
Odpowiedź na: "Wybraniec" (1951) to jed... | tomcio Jak powiedziała moja mama: "dziwna książka". Nie wiem, czy autor notatki nie przesadził z tymi "problemami filozoficznymi", bo patrząc przez pryzmat "Doktora Faustusa" "Wybraniec" to jeden wielki żart ;) Mann miał dziwne zamiłowanie do zadziwiających, tak naiwnych, że aż zabawnych historii i w ogóle dziwne poczucie humoru, które czasem trafia w moje poczucie humoru.
Jeśli ktoś - tak jak ja - śmiał się z Klotyldy czytającej powiastkę o "Ślepym i głuchoniemym, a jednak szczęśliwym", powinien przeczytać "Wybrańca". Jeśli się nie śmiał, też może - język jest oczywiście świetny i to nie "Czarodziejska góra", tylko jakieś dwieście stron.

Użytkownik: Dicentra 19.05.2011 17:51 napisał(a):
Odpowiedź na: Jak powiedziała moja mama... | Marie Orsotte Uważam, że autor notatki (z okładki książki) absolutnie nie przesadził z "problemami filozoficznymi". Praktycznie cały Wybraniec dowodzi jak natura "wyśmiewa się" z duchowych aspektów człowieczeństwa.
Mnie wzruszyła ta książka. Oczywiście przyznam, że ton jej był lekko prześmiewczy (sam język jakim jest napisany, jak również opisy seksualności bohaterów i inne), jednak sprawa wokół której toczy się cała akcja zmusza do refleksji.